De zorgplicht bijna voorbij

Zondag

 

Opnieuw is er een nieuwe week begonnen.

Een spannende week, want we hopen van harte dat aan het eind van de week Rikárdó echt officieel ons kind is. Donderdag zijn de 30 dagen voorbij en vrijdag mogen we naar de voogdijraad.

Maar nu is het nog zondag. Het was een fijne, ontspannende dag. Ali ging met Mark naar de kerk en Frans luisterde samen met Rikárdó naar de kerkdienst in Schoonhoven. Het was daar een bijzondere dienst, namelijk bevestiging van ambtsdragers, waaronder ook Daniël, onze neef. Vanaf een afstand hebben we er dan toch iets van meegemaakt, al is het anders dan dat je er werkelijk bij bent.
De kerk hier in Miskolc was redelijk vol en Mark ging halverwege de dienst met de kinderen mee. Alleen heeft hij daar niet zoveel meer aan als aan de kerkdienst omdat hij het niet verstaat.
Iedereen was gezellig vandaag, lekker nog een eind gewandeld, want het was heerlijk weer.
Rikárdó doet volop mee als het om grapjes maken gaat. Bijvoorbeeld onder het eten of als hij wat aan het drinken is, dan gaat hij allerlei rare gezichten trekken en hij begint dan zelf alvast te lachen. Dus wat dat betreft, passen de twee broers wel bij elkaar.
’s Avonds was Rikárdó al vroeg erg moe, dus hij lag op tijd in bed. Ook Mark was tijdens het luisteren naar de kerkdienst in Schoonhoven al in slaap gevallen.

 

 

 

Maandag

Deze dag begon niet al te vroeg. Rikárdó hield het aardig uit op bed, en hij gaat hij altijd eerst naar Mark toe, dus werden wij pas rond half 8 wakker gemaakt. Dat vonden we natuurlijk niet verkeerd.
Rikárdó had vanmorgen alleen maar zin in pasta, dus het duurde dit keer wel erg lang om z’n boterham met worst naar binnen te krijgen, maar het is uiteindelijk gelukt.
Verder werd er hard gestudeerd door Mark en Frans. Vandaag moest Frans iets persé afhebben, waardoor Ali erg veel dingen tegelijk moest doen. En dan zit Rikárdó natuurlijk aan allerlei dingen waarvan hij ondertussen wel weet dat het niet mag.
En we gingen nog even naar de speeltuin, alleen moest Rikárdó daar veel huilen, terwijl de reden onduidelijk was. We zijn maar weer naar huis gegaan, waarna het snel over was.
Zo’n dagje zit er ook weleens tussen…