Opnieuw bezoek.

Opnieuw hadden we vandaag bezoek. Nu niet een officiële instantie, maar de organiste van de kerk waar we zondags naar toe gaan, kwam op bezoek samen met haar man. Zij spreekt een aardig mondje Duits, hij alleen Hongaars. Er was dus redelijk goed te communiceren. Alleen zijn de gewoontes erg verschillend. Ze kwamen om 10.00u met koffietijd, dus dan drinken wij koffie, alleen hoefden zij dit niet, ze wilden een beetje water. Wel werden wij overladen met eten. Een doos chocolade, nog warme abrikozenmarmelade, een stapel vers gebakken flensjes voor de kinderen. En ook nog een doos met kleine hartige koekjes. Na wat gedronken te hebben, zijn we met z’n allen bij hen in de auto gestapt om naar hun tuin te gaan. Ze wonen in Miskolc, maar ze hebben in Miskolc-tapolca, een km bij ons huis vandaan, een tuin van 300 meter lang en ongeveer 6 meter breed. Ze hebben er een klein huisje op staan en ’s zomers slapen ze er af en toe, hoewel er geen water en elektriciteit is. Het is bovenop een heuvel en je hebt er een prachtig uitzicht over de andere heuvels.

Toen we bij de tuin waren en naar boven geklommen waren, kwam er nog een thermoskan met thee te voorschijn en nog meer hartige koekjes. Vooral Rikárdó at er erg lekker van.

Zij zijn allebei een keer in Nederland geweest, dus er was wel het één en ander te bepraten. Het was gezellig. Aan het eind van de morgen hebben ze ons weer bij ons huis afgezet en namen we afscheid. Nog niet voorgoed, want zondag hopen we ze weer in de kerk te zien.

Wij hebben daarna als middageten de flensjes opgegeten (dunne pannenkoeken). Dat was erg lekker, en Rikárdó vond het ook. Blijkbaar was het allemaal wel heel erg lekker, dus was zijn maag een beetje te vol geworden. Op het moment dat Rikárdó bij Ali op schoot zat en er gelezen werd van Jona die door de vis uitgespuugd werd, kwam ook bij Rikárdó zijn maaginhoud eruit. Het meeste kon gelukkig opgevangen worden in een schaal. Het leek dus echt van het eten te komen, want daarvoor en daarna was er totaal niets aan hem te merken dat hij zich niet lekker zou voelen. Hij was gewoon vrolijk en het bleef ook gelukkig bij die ene keer.

’s Middags heeft Mark nog wat schoolwerk gedaan en Ali is met Rikárdó nog even naar buiten geweest. Het zonnetje scheen erg lekker, hoewel het wel nogal flink waaide.

Om 19.00u ging Rikárdó helemaal zonder tegenstribbelen naar bed en hij sliep bijna binnen 1 minuut. Hij was blijkbaar erg moe. Gisteravond duurde het een tijd voordat hij sliep en vannacht kwam hij om 1.00u er ook alweer een keer uit. Hopelijk maakt hij de komende nacht weer een langere nacht.