Eerst hebben we rustig ontbeten en thuis koffie
gedronken.
We hadden geen flauw idee hoe Rikárdó hierop zou
reageren. Van Mark weten we al dat hij zwemmen erg leuk vindt, maar niet van
koud water houdt. Dat zou hier geen probleem hoeven te zijn, want de
temperatuur van het water is 31 graden.
We hebben toch de auto maar even gepakt, omdat we het voor
Rikárdó net iets te ver lopen vonden.
Zo’n eerste keer moet je het wel allemaal uitvinden hoe
het werkt. Eenmaal in het zwembad zelf wees dit vanzelf, maar voor we zover
waren… Er werden tegelijk enkele bussen vol met mensen daar afgezet, dus het
was wachten op en zoeken naar lege kleedhokjes. En dan alle vier omkleden en
alles in een kledingkluisje proppen, dat duurde wel een tijdje. Maar het is
gelukt en we konden het zwembad in. En dat was erg mooi en erg lekker. Echt een
zwembad met rotsen om je heen en boven je. En rotsgangen waar je van het ene
bad naar het andere bad kon lopen. En dat was dan weer veel warmer. Er was ook
nog een ruimte waar het donker was met een sterrenhemel, erg romantisch. Een
stroomversnelling gingen we ook nog doorheen. Helemaal geweldig en Mark
genoot!! En Rikárdó? We hadden een zwemband voor hem gekocht en daarmee nam Ali
hem het water in. Dat was eerst toch wel erg eng en mama wilde hij niet
loslaten, maar langzamerhand durfde hij steeds meer en ging hij het zelfs leuk
vinden. Er was ook nog een plaats waar het niet diep was en daar wilde hij
langer spelen. Maar kwam hij bijvoorbeeld van het lekkere warme water in kouder
water dan was dat niet zo leuk. Het was dus niet zo moeilijk om ons daar een
paar uur bezig te houden en ervan te genieten. Na die tijd dachten we daar nog
even een patatje te eten, maar de rij was zo lang daarvoor en het was allang
etenstijd en ons huis erg dichtbij, dat we besloten om toch maar thuis te eten.
Dat ging er om half 3 best
in en daarna was iedereen heel loom geworden. Rikárdó viel daarna al snel in
slaap en ook Mark dook vroeg zijn bed in omdat hij zo moe was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten