Ook deze morgen werden we weer op een voor ons
fatsoenlijke tijd gewekt. Om half 8 kwamen de kinderen onze slaapkamer binnen.
Vandaag was het ook weer een gewoon dagje met geen bijzonderheden. Vanmorgen
zijn Ali en Mark boven samen met het schoolwerk bezig geweest. Frans ging
beneden verder met zijn studie. Ondertussen hield hij Rikárdó in de gaten. In
het begin was hij erg rustig en had Frans een makkie, maar hoe meer de tijd
vorderde, des te meer ging hij van alles uithalen: De schoenen van mama
aantrekken, boeken of cd’s van de plank
halen of gewoon een krantje ‘lezen’, wat
geen kwaad kan. Frans had daardoor steeds mee werk om hem terecht te wijzen.
Inmiddels weet Rikárdó héél goed wat hij wel of niet mag doen en is de taalbarrière
echt geen probleem: Zo haalt hij soms
een boek van zijn plek en laat het dan met een glimlach aan Frans zien….de
deugniet! En als je hem dan zo bezig
ziet, ga je onwillekeurig nadenken hoe dit straks thuis allemaal zal gaan. In onze
Hongaarse woning staan er geen planten in de vensterbanken wat natuurlijk
typisch Nederlands is. Thuis hebben we dat wel, en in gedachten zie je ze al één
voor één op de grond gegooid worden door Rikárdó. Dat geldt ook voor diverse
andere losse spullen die op tafeltjes e.d. staan. Zo vrezen we ook voor de
goudvissen…….. We zullen dus het één en ander moeten reorganiseren.
Vanmorgen heeft Mark vanaf 10.10 uur nog gebeld met de
kinderen van zijn klas. Dit was van tevoren afgesproken. Mark heeft ze allemaal
persoonlijk even gesproken. De gesprekjes bestonden hoofdzakelijk uit een groet
als ‘Dag Mark’, maar toch leuk dat hij zijn klasgenootjes even kon spreken. ’Het
middageten koste bij Rikárdó weer wat moeite maar met volhouden at hij zijn
bordje toch wel weer leeg. Al moesten we er wel lang op wachten voor hij
eindelijk klaar was. ´s Middags is Ali nog even met Rikárdó wezen wandelen, Mark
bleef met Frans thuis. Verder ging het vandaag allemaal best goed met onze
kleine man.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten