De dag voor Kerst

Met de nachtrust van Rikárdó lijkt het beter te gaan; afgelopen nacht werd hij maar één keer wakker, en het lukte Frans zowaar hem weer in slaap te krijgen. Tot nu toe was de eer steeds aan Ali. Vanmorgen om 6.15 wekte Rikárdó ons weer en kwam hij met Mark in zijn kielzog naar onze slaapkamer om vervolgens bij ons in bed plaats te nemen.

 

Ali is vanmorgen samen met Mark naar de bakker geweest. Voor de eerste keer was Rikárdó nu ongeveer een half uur met Frans alleen thuis. Het was even de vraag hoe dit zou gaan want hij trekt nog altijd meer aan op Ali dan op Frans. Maar dit ging helemaal goed! Totaal geen gehuil….. Rikárdó ging gewoon rustig spelen. Hij was wel weer blij toen mama terug was.

Vervolgens zijn we nog de laatste inkopen gaan doen voor de Kerst. Het bleek dat er al heel wat levensmiddelen in de Tesco niet meer aanwezig waren, zo moet Rikárdó de Kerst zonder bananen doorbrengen.

Na het boodschappen doen gingen we nog langs de kerk. De organiste heeft afgelopen zondag aan Frans gevraagd of hij tijdens de morgendienst van eerste Kerstdag een stukje solo op het orgel zou willen spelen. Frans wilde daarom even een half uurtje op het orgel oefenen. Dit ging prima! Even voor de kenners onder ons: Het orgel heeft zes stemmen: prestant 8’, octaaf 4’, octaaf 2’, quint 2 2/3, bourdon 8’, fluit 4 en geen pedaal. Het bouwjaar weten we niet, maar het is in ieder geval 19^e eeuws. Een klassiek dorpskerkorgel zoals het in veel Hongaarse dorpskerken staat. (in dit geval gaat het om een kleine stadskerk). Het toucher  is behoorlijk ‘taai’, maar naar even oefenen ging het prima. De quint en de fluit 4’waren ontstemd, dus deze maar niet gebruiken. De plaatselijke organiste speelt overigens perfect!

Na het oefenen waren Ali, en Rikárdó, die in de kerk zaten, (Mark was buiten aan het spelen met twee kinderen van de dominee) nergens meer te bekennen. Het bleek dat ze uitgenodigd was voor de thee met koek in de pastorie. Uiteindelijk heeft Frans ze daar gevonden. We hebben daar gezellig met elkaar gepraat over onze kinderen, de kerkelijke gemeente, etc, zo goed als kwaad dit lukte door de taalbarrière (de vrouw van de dominee spreekt een beetje Engels). De dominee blijkt al twaalf jaar in deze gemeente te staan. Zijn eerste gemeente was Debrecen Mark mocht met de kinderen boven spelen en Rikárdó gooide al gauw de thee over zich heen.

We konden niet al te lang blijven want er moest nog worden gegeten, Rikárdó naar bed en om 15.00u zou er een kerkdienst speciaal met kinderen zijn. Daar is Ali met Mark naar toe geweest. Het bleek een soort kinderkerstfeest te zijn. De kerk zat behoorlijk vol, de dominee begon met een korte meditatie, een groepje jongeren leverden een muzikale bijdrage en daarna zongen kinderen en ook zeiden ze om de beurt iets op. Het was natuurlijk niet te verstaan, behalve Jozef en Maria en Bethlehem, maar het klonk allemaal wel heel mooi in het Hongaars.

Rikárdo was thuis ondertussen even naar bed gegaan en hij heeft zowaar een half uurtje geslapen.

Daarna heeft hij rustig in de kamer gespeeld terwijl Frans nog wat zat te studeren, en dan zie je en ruik je natuurlijk niet alles……Het bleek later dat Rikárdó spullen van Mark uit zijn tas had gehaald en ondertussen ook nog zijn luier had bevuild! Gelukkig heeft Ali blijkbaar scherpere zintuigen dan Frans en dat kan zo zijn voordeel hebben……..

’s Avonds aten we hutspot. Echte Hollandse pot dus voor Rikárdó. Hij rook er even aan en het was meteen ‘nem’. Erg jammer voor Rikárdó, maar eten wat de pot schaft! Ali liet hem vervolgens zijn lievelingsyoghurt zien en maakte hem duidelijk dat hij deze niet zou krijgen wanneer hij de hutspot niet opat. En zo at Rikárdó dus voor de eerste keer van zijn leven hutspot.

 ’s Avonds hebben we nog even het bed van Mark op een andere kamer gezet. Mark werd ’s nachts iedere keer wakker als Rikárdó begon te schreeuwen. Hopelijk heeft hij er nu wat minder last van, hoewel het kleine manneke het geluid heeft van een misthoorn!

We maken ons nu op voor de kerst. Voor ons is het een vreemde ervaring om kerst zover van huis te vieren. Normaal gesproken hebben we het ter voorbereiding erg druk i.v.m. muzikale activiteiten in de kerk(en). Dit missen we nu allemaal en daardoor is het wel een stuk rustiger. Gelukkig kunnen we ook her met de plaatselijke hervormde gemeente meeleven al verstaan we er niets van. De geboorte van Christus wordt ook in Hongarije al eeuwen herdacht en wij mogen hier nu een graantje van meepikken.