Een dag met een gouden randje

Vandaag ging het wonderbaarlijk goed met Rikárdó. Hoe het kan weten we niet, maar we hopen dat er meerdere van deze dagen zullen volgen.

In huis ging het wel even wat minder, want de verwarming begaf het gisteravond rond 21.00u, dus het werd erg koud. Frans probeerde hem wel bij te vullen, want er lekt regelmatig water uit radiatoren, maar dit lukte op de één of andere manier niet. Gelukkig zijn ze vanmorgen vroeg langs geweest, waardoor het vandaag weer lekker warm was.

Ook had Ali vannacht veel last van kriebelhoest, dus de uurtjes slaap waren niet zo heel veel. Hopelijk gaat het de komende nacht beter. En vanmorgen  was het ook al weer vroeg dag, dus uitslapen is er waarschijnlijk niet meer bij. Rikárdó heeft wel de hele nacht doorgeslapen, maar om 10 voor 6 was het klaar en begon hij te roepen. Mark en Rikárdó hebben toen nog wel een poosje in ons bed doorgebracht, maar dat was toch ook een keer klaar.

’s Morgens is Rikárdó gewend om veel te eten. Hij had dus ook vanmorgen niet snel genoeg. Hij heeft enkele boterhammen naar binnen gepeuzeld. Blijkbaar had hij na het eten toch nog niet helemaal genoeg, want hij ging maar steeds naar de koelkast. Tot koffietijd bleef hij daarover maar doorgaan.

Daarna zijn we in de auto gestapt om in een reuze Spar (Inter Spar) boodschappen te doen voor enkele dagen.

Blijkbaar vond hij het allemaal reuze interessant. En hij bleef ook nog wel redelijk rustig in het winkelwagentje zitten, hoewel Mark af en toe wel extra rondjes met hem moest rijden. Dat vond Mark ook niet heel erg.

Thuisgekomen hebben we brood gegeten, want het was te laat geworden om nog eten te koken. Opnieuw heeft hij aardig wat naar binnen gewerkt. Je moet vooral gaan eten wat Rikárdó lekker vindt want dan heb je geen kind aan hem…

Na het eten hebben we opnieuw een poging gewaagd om Rikárdó te laten slapen en zowaar na een minuut of 10 sliep hij. Alleen duurde het niet veel langer dan een kwartier, dus haalden we hem er maar weer uit. En daarna was hij gewoon een rustig, tevreden mannetje dat maar een beetje rond liep te drentelen, terwijl Mark zijn schoolwerk maakte. Het was echt genieten en je moest hem natuurlijk wel in de gaten houden, want alles is even interessant om aan te zitten. Bijvoorbeeld de cd speler, of de knopjes van de tv, of dan kom je er later achter dat de plant achter de bank wel wat kleiner is geworden. De trap op naar boven is ook erg interessant, maar gewoon gevaarlijk, want er zitten zulke grote gaten tussen de treden.

Het is ook leuk als hij de sloffen van mama uitdoet en ze zelf aantrekt en daarmee rondloopt, of een muts van papa opzet die hem veel te groot is.

Het bad genoot hij dit keer ook wel erg van, het was niet leuk om er weer uit te moeten.

Oh ja, je blijft schrijven, maar de warme maaltijd ’s avonds was eveneens een interessant gebeuren. We hebben geprobeerd om hem aardappels met prei en kip erdoor heen te geven. Eerst moest hij het niet, maar uiteindelijk is heel zijn bord bijna leeg gegaan. Daarna dacht hij dat we klaar waren en toen werd het schaaltje voor het toetje op tafel gezet. Hij was al van tafel gelopen, maar toen hij dat zag, ging hij direct weer zitten en slaakte vreugdekreetjes. Van die lekker aardbeienkwark die je normaal nooit krijgt, daar heeft hij niet gauw genoeg van. We zijn uiteindelijk maar gestopt, want hij wilde maar meer en meer en meer…

En zowaar, na het eten ging hij zonder tegenstribbelen mee naar bed en sliep binnen 10 minuten.

En Mark, wat doet hij het als grote broer bijzonder goed!!!

 

ps.  We waarderen jullie reacties heel erg of via de mail of via de weblog, want reageren op de weblog schijnt wat moeilijk te zijn. We proberen wel regelmatig persoonlijk te reageren, maar de dagen zitten tot nu toe erg vol, dus het lukt niet altijd.