Dan was het nu weer een gewone dag. Nou, gewoon was het
niet helemaal, want Rikárdó heeft zowaar de hele nacht doorgeslapen, van zeven
uur ’s avonds tot bijna zeven uur ’s morgens. En daardoor hebben papa, mama en
Mark ook goed kunnen slapen, omdat ze allemaal op tijd naar bed waren gegaan. We
hopen dat er nog vele van deze nachten zullen volgen en dat dez niet tot de uitzonderingen
behoorde…
Na het normale ochtendritueel kregen we ’s morgens bezoek.
Peter en Márti kwamen even langs (hoewel ze er wel 150 km enkele reis voor over
moesten hebben). Dat was heel gezellig. Ze kwamen even langs om te kijken en te
vragen hoe het allemaal gaat en hoe het huis er uit ziet. Het gaat tot nog toe
eigenlijk heel goed en we hopen dat het zo zal blijven gaan. We krijgen nu nog
één keer bezoek van de Raad voor de Kinderbescherming, maar dat zal ergens na 6
januari zijn.
Hierna hebben we warm gegeten. Rikárdó at dit keer wel
het één en ander op, maar mama moest daar wel bij helpen. Het eten verloopt steeds
soepeler, Rikárdó accepteert steeds meer wanneer we klaar zijn met eten en we
zeggen dat hij genoeg gegeten heeft en maar moet stoppen (van de dingen die hij
lekker vindt, blijft hij namelijk maar dooreten).
En Mark wordt waarschijnlijk ook wel een paar centimeter dikker
en groter in Hongarije, want hij blijft ook maar eten…
Het middagslaapje zat er voor Rikárdó dit keer niet in.
Na zo’n lange nacht is het ook de vraag hoeveel slaap hij nog wel had. Met wat
tegenstribbelen lag hij wel in bed, maar na 10 minuten begon hij te roepen. En
heel slim, maar hij riep niet ‘anya’, maar hij riep om Marki, want toen
vervolgens mama even later kwam kijken, stapte hij snel zijn bed weer in, want
daar was hij al uit gekomen. Hij dacht waarschijnlijk dat Mark hem wel zou
komen halen. Maar van slapen kwam niet veel, dus hem toch maar laten komen. Daarna
is Ali met Mark en Rikárdó nog een rondje buiten wezen wandelen en hebben ze in
de tuin met de bal gespeeld. Rikárdó had het erg naar z’n zin, dus we hebben
het een aardig tijdje volgehouden. Het is buiten ook helemaal niet koud, wel 9
graden boven nul. Dat is uitzonderlijk voor deze tijd van het jaar in
Hongarije. Het is 30 jaar geleden dat het zo’n warme Kerst hier is geweest. Dus de sneeuw laat nog even op zich wachten. De rest van de dag is rustig en gezellig verlopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten