Naar buiten!

We eindigden de vorige dag dat Mark rustig ging slapen en dat was ook zo, maar een paar uur later hoorde Frans een harde bons en daar lag Mark naast z’n bed. Blijkbaar is hij bovenop zijn hoofd gevallen, want er verscheen even een later een grote bult en hij kreeg een bloedneus. Dus dat was niet zo’n fijne gewaarwording. Het duurde niet zo lang tot hij van de schrik bekomen was en alsnog rustig verder ging slapen.

Vandaag in het kindertehuis mochten we inderdaad naar buiten en dan wel op het terrein. We zijn daarom ook twee keer deze dag naar buiten geweest. Dit vonden wij wel lekker en Rikárdó genoot zichtbaar van het rijden op zijn plastic motorfietsje en  van het wandelen rond het kindertehuis. Een bal hadden we ook meegenomen, maar die vond Mark interessanter dan Rikárdó.

Er was deze dag een andere verzorgster en zij was er verbaasd over dat Rikárdó zo gemakkelijk met ons mee gaat. Dit kent ze niet van hem, want normaal gesproken gaat hij niet zo snel met bezoek mee. Dit was wel leuk om te horen.

En toen kwam het afscheid na het badfestijn om half 5. Rikárdó wilde na het bad toch nog even in de ruimte spelen waar we dat steeds doen, maar hij wilde daarna niet meer mee naar de groep, want dat betekende dat wij weg zouden gaan. Toen hebben we hem toch maar meegenomen, maar meneer bleef maar huilen toen wij de jassen aantrokken. Een beetje zielig wel, maar toch ook een goed teken, want dat betekent dat hij het fijn vindt als we er zijn.